تولید کنسانتره مایع
حدود 10 درصد از لاتکس با حذف مقداری آب و افزایش میزان لاستیک تا 60 درصد به یک کنسانتره مایع تبدیل می شود. این امر بوسیله گرداندن آب از لاتکس از طریق نیروی گریز از مرکز، بوسیله تبخیر یا با روش شناخته شده ای مانند کِرِمینگ به دست می آید. در این روش، یک عامل شیمیایی به لاتکس افزوده شده که باعث می شود ذرات لاستیک تورم یافته و سطح مایع افزایش یابد. کنسانتره به صورت مایع به کارخانه ها منتقل می شود، که برای پوشش ها، چسب ها و سایر کاربردها استفاده می شود.
تولید تخته خشک
بقیه لاستیک و لاتکس با اسید منعقد می شود. یک خشک کن اکستروژن غول پیکر که می تواند تا 4000 پوند (1،816 کیلوگرم) در هر ساعت تولید کند، آب را حذف کرده و یک ماده خُرده مانند ایجاد می کند. سپس لاستیکِ خشک شده، تا می شود و در محفظه حمل قرار داده می شود.
فرم دادن ورقه ها
ورق لاستیک دودی با اولین رقیق کردن و افزودن اسید ایجاد می شود. اسید، ذرات لاستیک را بالای سرم آبی کنار هم جمع کرده که سوسپانسیون شده اند. پس از چند ساعت، تقریباً یک پوند (0.45 کیلوگرم) لاستیک نرم و ژلاتینه به ازای هر سه پوند (1.35 کیلوگرم) لاتکس منعقد می شوند.
لاستیک برای 18 ساعت به همان حال رها می شود، سپس قطعات به ورقه های نازک از طریق یک سیستم غلتکی که مایع اضافی را حذف می کند، فشرده می شوند. مجموعه نهایی غلطک ها یک الگوی برش داده شده روی ورق ها ایجاد می کند که سطوح را افزایش داده و خشک شدن را تشدید می کند. قبل از بسته بندی و حمل، ورقه ها تا یک هفته در خانه های دودی خشک می شوند.
تولید سایر محصولات
مخلوط لازم برای تولید محصولات لاستیکی، در یک قالب گرم، قرار داده می شود تا شکل گرفته و مواد ولکانیزه شوند. برای محصولات پیچیده تر، مانند لاستیک ها (تایر اتومبیل)، تعدادی از اجزا با فیبر یا سیم فولادی، ساخته می شوند و سپس آنها را به یکدیگر متصل می کنند. دستکش های جراحی نیز با فرو بردن فرم سرامیک در لاتکس، بیرون آوردن فرم و سپس خشک کردن لاتکس ساخته می شوند.
کنترل کیفیت
کنترل های کیفیت، پس از برداشتن لاتکس انجام می شود. بعد از ضربه زدن، لاتکس از لحاظ خلوص و سایر ویژگی ها بررسی قرار می گیرد. پس از هر مرحله از فرایند تولید، تکنسین ها با استفاده از انواع تجهیزات تحلیلی، مشخصات فیزیکی و ترکیب شیمیایی را بررسی می کنند.